Βροντάει ο Όλυμπος, αστράφτει η Γκιώνα,
Μουγκρίζουν τ’ Άγραφα, σείεται η στεριά.
Στ’ άρματα, στ’ άρματα, εμπρός στον αγώνα,
Για τη χιλιάκριβη τη λευτεριά.
Ξαναζωντάνεψε τ’ αρματωλίκι,
Τα μπράτσα σίδερο, φλόγα η ψυχή,
Λουφάζουν έντρομοι οι ξένοι οι λύκοι
Στην εκδικήτρα μας αντρίκια ορμή.
Ο Γοργοπόταμος στην Αλαμάνα
Στέλνει περήφανο χαιρετισμό,
Μιας ανάστασης νέας χτυπά καμπάνα,
Μηνάν τα όπλα μας το λυτρωμό.
Σπάμε την άτιμη την αλυσίδα
Που μας εβάραινε θανατερά,
Θέλουμε λεύτερη εμείς πατρίδα
Και πανανθρώπινη τη λευτεριά.
Vrontáei ho Ólympos, astráphtei hi Giona,
Mounkrízoun t’ Ágrapha, seíetai hi steriá.
St’ hármata, st’ hármata, emprós ston agóna,
Gia ti khiliákrivi ti leuteriá.
Xanazontánepse t’ harmatolíki,
Ta vrátsa sídero, phlóga hi psykhí,
Loupházoun éntromoi hoi xénoi hoi lýkoi
Stin ekdikítra mas antríkia hormi.
Ho Gorgopótamos stin Alamána
Stélnei períphano khairetismó,
Mias anástasis néas khtypá kampána,
Minán ta hópla mas to lytromó.
Spáme tin átimi tin halysída
Pou mas eváraine thanaterá,
Théloume leúteri hemeís patrída
Kai pananthrópini ti leuteriá.
English translation[]
Olympus rumbles, Giona sparkles
Agrafa roars, the ground is shaky
To arms, to arms, let's go to war
For our priceless freedom
The Armatoloi were revived
Their arms were iron, their souls fire
The foreign wolves crouched in terror
In the face of our vengeful violence
The Gorgopotamos sends proud greetings to Alamana
A new resurrection rings a bell
Our weapons announced our redemption
We broke the dishonest chain
With which death's beasts weighed us down
We want freedom for ourselves and our country
And freedom for everyone across the universe.[1]
