Anthempedia
Advertisement

"The Pursuit" («Пагоня») is a Belarusian patriotic song derived from the 1916 epic of the same name by Maksim Bahdanovič, written in the capital of Minsk.[1] It was put to music by Mikałaj Ščahłow-Kulikovič, and was originally meant to be sung a capella. Many Belarusian musicians have made covers for this song.[2]

It was translated into English by Vera Rich.[3]

History and usage[]

During the interwar period, young people from Western Belarus—then part of the Second Polish Republic—sang "Pahonia" to the tune of "La Marseillaise", the French national anthem.[4]

In 2020, under the patronage of Anton Miaža, "Pahonia was recorded in orchestra-style.[5]

It was also used during the 2020–2021 Belarusian protests.

Lyrics[]

Belarusian original
(Bahdanovich, Maksim)
Łacinka English version
(Rich, Vera)

Толькi ў сэрцы трывожным пачую
За краiну радзiмую жах, -
Ўспомню Вострую Браму сьвятую
I ваякаў на грозных канях.

Ў белай пене праносяцца конi,
Рвуцца, мкнуцца i цяжка хрыпяць -
Старадаўняй Лiтоўскай Пагонi
Не разьбiць, не спынiць, не стрымаць.
 
У бязьмерную даль вы ляцiце,
А за вамi, прад вамi - гады.
Вы за кiм у пагоню сьпяшыце?
Дзе шляхi вашы йдуць i куды?
 
Мо яны, Беларусь, панясьлiся
За тваiмi дзяцьмi уздагон,
Што забылi цябе, адраклiся,
Прадалi i аддалi ў палон?
 
Бiце ў сэрцы iх - бiце мячамi,
Не давайце чужынцамi быць!
Хай пачуюць, як сэрца начамi
Аб радзiмай старонцы балiць.
 
Мацi родная, Мацi-краiна!
Ня ўсьцiшыцца гэтакi боль…
Ты прабач, Ты прымi свайго сына,
За Цябе яму ўмерцi дазволь!
 
Ўсё лятуць i лятуць тыя конi,
Срэбнай збруяй далёка грымяць…
Старадаўняй Лiтоўскай Пагонi
Не разьбiць, не спынiць, не стрымаць.[6]

Tolki u sercy trywożnym paczuju
Za krainu radzimuju żach -
Uspomniu Wostruju Bramu światuju
I wajakau na hroznych kaniach.

U biełaj pienie pranosiacca koni,
Rwucca mknucca i ciażka chrypiać -
Staradauniaj Litouskaj Pahoni
Nie raźbić, nie spynić, nie strymać.

U biaźmiernuju dal wy lacicie,
A za wami, prad wami - hady.
Wy za kim u pahoniu śpiaszycie?
Dzie szlachi waszy jduć i kudy

Mo jany, Biełaruś, paniaślisia
Za twaimi dziaćmi uzdahon,
Szto zabyli ciabie, adraklisia,
Pradali i addali u pałon?

Bicie u sercy ich - bicie miaczami,
Nie nawajcie czużyncami być!
Chaj paczujuć, jas serca naczami!
Ab radzimaj staroncy balić.

Maci rodnaja, maci-kraina!
Nia uściszycca hetaki bol…
Ty prabacz, Ty prymi swajho syna,
Za Ciabie jamu umierci dazwol!

Usio latuć i latuć tyja koni,
Srebnaj zbrujaj daloka hrymiać...
Staradauniaj Litouskaj Pahoni
Nie raźbić, nie spynić, nie strymać.

Whensoever my anxious heart, trembling
With fear for our land, starts to bleed,
I remember the holy Gate of Dawn,
And the warriors on their dread steeds.

Flecked with white foam, those steeds, onward straining,
Gallop and charge, grimly snort…
Pahonia of Old Lithuania,
None can conquer them, stay them or halt.

Into measureless distances flying,
Behind you, before, years extend…
After whom do ye chase, swiftly hieing,
Where lie your paths, whither they wend?

Maybe, Belarus, they are racing
After thy sons, neglectful of thee,
Who forgot thee, thy memory effacing,
Sold, betrayed thee into slavery.

Strike them deep in the heart with swords brandished!
Let them not into foreigners turn!
Let them feel in the night their hearts' anguish
For their true native land ache and burn…

My dear Mother, my own Mother-Country,
Let there never be end to that ache…
Forgive! Take back thy son in thy bounty,
Permit him to die for thy sake!

The steeds fly and fly, onward straining,
Silver harness resounds in assault,
Pahonia of Old Lithuania,
None can conquer them, stay them or halt.

Russian translation[]

Как падет на меня в ночь глухую
За отечество милое страх,
Вспомню Острую Браму святую,
И вояк тех на грозных конях.
 
В белой пене проносятся кони,
Скачет в бой легендарная рать,
Стародавней Литовской Погони
Не разбить, не сломить, не сдержать.
 
В неоглядную даль вы летите,
А за вами - года и года,
Вы за кем так в погоню спешите,
И ведут вас дороги куда?
 
Знать, они, Беларусь, понеслися,
За твоими сынами вдогон,
Что забыли тебя, отреклися,
Не жалели, отдали в полон.
 
Бейте в сердце, колите мечами,
Так, что страх их покоя лишит,
Пусть узнают, как сердце ночами
О родимой сторонке болит.
 
Дорогая навеки отчизна!
Не уймется в груди эта боль.
Ты прости, не наказывай сына,
И служить тебе верно позволь!
 
Все летят и летят эти кони,
В бой нелегкий торопится рать,
Стародавней Литовской Погони
Не разбить, не сломить, не сдержать.

References[]

Advertisement